Sesorah Bahasa Jawa

Assalamu’alaikum Wr. Wb

            Nuwun, ingkang kinurmatan Bapak Joni kalian sedherek-sedherek kelas 9B ingkang sutresna. Ingkang sapisan, sumangga kula lan panjenengan sedaya ngaturaken puji syukur marang Gusti kang Maha Agung saengga kula lan panjenengan sedaya saged kempal manunggal ing mriki kanthi sehat wal afiat.

            Bapak kalian sedherek sedaya, wonten mriki kula badhe ngaturaken pidato ingkang judulipun “ Unggah-ungguhing Basa”. Ing era globalisasi punika, kathah tiyang enem ingkang mboten saged unggah-ungguhing basa. Geneya unggah-ungguhing basa nggambaraken kepribadian tiyang punika. Unggah-ungguhing basa wonten pinten-pinten tingkatan, inggih punika basa krama alus(krama inggil), krama andhap, ngoko alus, lan ngoko andhap. Krama inggil kedah diagem marang tiyang ingkang sepuh, guru, utawi sedherek ingkang sepuh. Krama andhap saged diagem marang tiyang ingkang dereng dikenal utawi nembe tetepungan. Ngoko alus saged diagem marang kanca utawi sedherek ingkang seumuran. Menawi ngoko andhap saged diagem marang adhi utawa tiyang ingkang luwih enom.

            Tiyang enem kathah ingkang mboten ngagem unggah-ungguhing basa amargi mboten saged basa krama. Mboten sekedhik tiyang enem milih ngagem basa Indonesia menawi sesrawungan kalian tiyang sepuh utawi guru. Pinangka tiyang enem, kula lan panjenengan sedaya kedah saged basa krama lan nerapaken ing masyarakat, keluarga, utawi sekolah amargi kula lan panjenengan sedaya pinagka penerusing bangsa ingkang kedah njaga warisaning bangsa yaiku basa daerah. Ing mriki kula mboten wonten maksud nggurui panjenengan sedaya. Kula inggih nembe nyinau ngagem basa ingkang trep lan sae.

            Namung punika ingkang saged kula aturaken mugi-mugi saged bermafaat kangge kula lan panjenengan sedaya. Menawi wonten kalepatan, kula nyuwun pangapunten.

Wassalamu’alaium Wr. Wb